Zwangerschapsupdate #2: Het is een tweeling! Week 7 t/m 11

Wat leuk dat je er weer bent! In de eerste Zwangerschapsupdate #1  las je over de test en de eerste echo. Vandaag vertel ik jullie over de rollercoaster waar we in terecht kwamen toen we erachter kwamen dat het niet 1 maar 2 kindjes zijn en wij dus een tweeling verwachten. Dit is Zwangerschapsupdate #2: Het is een tweeling! Week 7 t/m 11.

Ja, dat hoorde ik goed. Het is een tweeling.

Dat moment dat Ed en ik naast elkaar op de stoel zaten tegenover de verloskundige, en een paar minuten daarvoor hadden gehoord dat er een tweeling in mijn buik zit, vergeet ik nooit meer. Wat er toen door mij heenging was intens en is lastig te beschrijven maar ik ga wel een poging doen;). Laten we voorop stellen dat blijdschap en dankbaarheid het meest overheersende gevoel was. Blij dat de hartjes kloppen en  intens dankbaar dat het ons gegeven is om 2 kindjes te mogen krijgen. Maar wat ik ook voelde was een soort van shock. Verbaasd, overrompeld en onzeker. Zou dit ooit goed gaan komen? Zou ik dat wel kunnen, moeder zijn van een peuter én 2 baby’s? Wat staat ons allemaal te wachten? Zowel tijdens als na de zwangerschap. In een paar seconden had dit bezoek een hele andere wending gekregen. Ik ging naar de verloskundige met het idee dat ik het al wel een beetje kende van de eerste zwangerschap maar nu was het ineens totaal anders. Het zou een medische zwangerschap worden met risico’s waarvan ik het bestaan niet eens wist (en wilde weten).

Ik was ook heel benieuwd wat Ed, die naast mij zat, zou denken. Zou hij wel blij zijn of is hij net als ik vooral even heel erg van slag? Eenmaal in de auto hebben we er om gelachen, dit is toch bizar!

Eeneiig? Twee-eiig? Tussenschot?

De verloskundige verwees ons door naar de gynaecoloog. Een tweelingzwangerschap is altijd medisch en daarom moeten we de verloskundige verruilen voor de afdeling gynaecologie. In week 8 hadden we meteen de eerste afspraak bij de echoscopiste om te onderzoeken of onze tweeling wel of geen tussenschot tussen hen zou hebben. Wat? Een tussenschot? Nog nooit over gehoord. Eenmaal thuis na de verloskundige meteen even op google opgezocht wat dit allemaal betekent. Je wil toch weten hoe het precies zit, vooral omdat wij echt geen idee hadden. In die week dat we moesten wachten tot de eerste ziekenhuisecho heb ik volgens mij geen 1 nacht echt geslapen. Door het nieuws dat het ”ineens” een tweeling is, en doordat ik had gelezen hoe groot de risico’s op van alles is, als er geen tussenschot tussen beiden is. Hoe meer voorzieningen ze in de baarmoeder moeten delen hoe groter de risico’s zijn tijdens de zwangerschap. Jeetje, wat heftig. Weg roze wolk. Welkom onzekerheid.

In week 8 kregen we een uitgebreide echo waarop de echoscopist gelukkig wél een heel dun tussenschot zag. Ze kon hier nog geen 100% bevestiging over geven maar we konden er vanuit gaan dat onze tweeling met een hele dunne lijn gescheiden zijn. Gelukkig, de percentages risico’s gaan iets achteruit.

Zwangerschapsupdate #2: Het is een tweeling! Week 7 t/m 11
Als je goed kijkt zie je hier het dunne tussenschot ook. Week 8

 

Nog meer echo’s

In week 9, 10 en 11 kregen we nog 3 echo’s inclusief de termijnecho. Na de 8 weken echo kon de echoscopist die week daarop toch dat dunne tussenschot niet meer zien waardoor er onduidelijkheid ontstond. Was het er wel of niet? Daar moesten ze achter komen want dat bepaalt welke zorg er nodig is tijdens de zwangerschap. Als de kindjes ieder een eigen vruchtzak, placenta en gedeelte in de baarmoeder hebben zijn er veel minder risico’s dan dat ze alles delen. Voor ons spannende weken. Buiten de onzekerheid hoe we het toch allemaal zouden gaan doen met een jongetje van dan 2 en half jaar, 2 baby’s en een eigen bedrijf, is ook de zwangerschap een anders dan ik had gedacht. De onzekerheid was vervelend maar de ontwikkeling die elke week plaatsvindt is nodig om steeds meer te kunnen zien op de echo.

In week 11, bij de termijnecho, kregen we uiteindelijk duidelijkheid en stond vast dat onze tweeling een placenta deelt, een dun tussenschotje tussen beiden heeft maar wel ieder een eigen vruchtzak, zoals de eerste echoscopist inderdaad al dacht. Aan de hand hiervan kregen we ook te horen dat de tweeling eeneiig is en ze dus uit 1 ei zijn ontstaan. Wat bijzonder! Wie had dat gedacht? Wij in ieder geval niet;). Vanaf nu moeten we elke 2 weken op controle in het ziekenhuis en krijgen we een groei-echo. Dit om te zien of beide kindjes genoeg voeding krijgen, later hierover meer.

Zwangerschapskwaaltjes week 7 t/m 11

  • Is het al bedtijd? O wat was ik moe. Ik schreef het in de vorige update al en ben bang dat het voorlopig nog niet over is;). Bij Ramos had ik dit de hele zwangerschap. Hopelijk zal dat nu niet zo zijn. Voor nu dus elke avond op tijd naar bed en vaak een middagdutje. Het liefst van max 20 minuten maar soms slaap ik ineens meer dan een uur.
  • De misselijkheid is de hele dag aanwezig en is in deze weken het best heftig. Gelukkig hoef ik niet te spugen, dat lijkt me helemaal vreselijk. In bed een beschuitje en wat water helpt wel een beetje.
  • Echt meer trek in eten heb ik nog niet. Ben eerder misselijk dan dat ik aan eten denk. Behalve als het om friet gaat, daar kun je mij ook nu, net als bij de vorige zwangerschap, voor wakker maken!
  • Doordat ik zwanger ben van een tweeling krijg ik ijzertabletten en die werken niet zo gunstig op mijn darmen. Vervelend kwaaltje!
  • Vooral opvallend vind ik de bandenpijn die best wel heftig is. Dit komt door het sneller groeien van de baarmoeder.

Al met al..

Zijn we alweer bijna aan het einde van het eerste trimester. Week 11 zit er op en daarmee sluiten we een mooie en onzekere periode af. Het idee van een tweeling is nog steeds een beetje wennen, dat moet ik wel toegeven. Als je zwanger bent wil je natuurlijk dat alles goed verloopt en wil je het liefst zo zorgeloos mogelijk de zwangerschap doorkomen. In deze prille weken, waarin we het net weten, is het nog moeilijk om niet vooruit te denken en de risico’s zo veel mogelijk op de achtergrond te houden in onze gedachten. Het kost tijd om alle veranderingen op een rijtje te zetten. Niemand, behalve onze ouders, was op dit termijn nog op de hoogte van de zwangerschap en dat was aan de ene kant fijn zodat we zelf konden wennen. Aan de andere kant merkte ik achteraf dat het delen van dit grote nieuws ook voor positieve verhalen zorgde van moeders die ook een tweeling hebben, en dat deed enorm goed.

Volgende week ben ik er weer met een nieuwe Zwangerschapsupdate #3! Hierin vertel ik je hoe wij het familie en vrienden hebben verteld en neem ik je verder mee in ons verhaal. Voor nu, bedankt dat je er weer was! Leuke buikfoto’s volgen later omdat ik deze niet heb gemaakt in dit termijn. Er was nog niks te zien;).

Liefs,

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *